Interview Kat Bové (kunstenares)
Kat Bové (Katrien Bové) studeerde schilderkunst aan St. Lucas in Gent en studeerde af als Master in de Schone Kunsten. Na haar studies combineert ze haar kunstenaarschap met een job al stewardess bij Brussels Airlines. Haar werk omvat o.a observaties en mirror selfies. Door haar job haalt ze inspiratie uit de luchtvaart zoals observaties aan boord . Daarnaast maakt ze selfies en naakten.
Volgens Kat is 'het naakte lichaam de bron en het begin van alles.' Haar “selfies” zijn Kats meest intieme werken.
- Welk kunstvorm ligt u het best? Het is een mix tussen tekenen en schilderen. Ik ben noch illustrator noch schilder, ik denk een kruising van beide.
- Creëer je vanuit techniek of eerder uit gevoel , insteek en inzet? Altijd vanuit gevoel: een zin, een gesprek- een ervaren moment- een droom- een woordspeling- een zin uit een roman - een chat, alle gebeurtenissen en gevoelens uit mijn leven zijn triggers om aan een nieuw werk te beginnen. Soms teken ik gewoon simpelweg wat ik zie (collega's- vrienden- naaktmodel) en projecteer ik onbewust toch een gevoel van mezelf in de tekening, zonder dat ik een bepaald concept had om mee te beginnen.
- Wanneer ontbrandde de vlam van de creativiteit? die was er altijd. Met mijn handen bezig zijn was al sinds kindsaf een obsessie. Tekenen doe ik al van de lagere school- autodidact tot ik op 17 jaar in st Lukas hogeschool belandde en na 4j opleiding afstudeerde als meester in de schilderkunst.
- Wat is het mooiste moment tijdens het creatieproces? Hoe voelt het om in dit proces te zitten? Het mooiste moment is denk ik als het werk ultiem tot z'n recht komt- ingekaderd is en ophangt. Tijdens het creatieproces is er meestal frustratie: je hebt een idee maar je moet vaak vechten om het idee op papier/doek te krijgen zoals je het oorspronkelijk voelde. Het moment waarop de frustratie stopt en je denkt dat je je oorspronkelijke gevoel hebt bereikt is denk ik het beste moment. Dat kan soms heel toevallig ontstaan- door het maken van een fout bvb.
- Waar haal je inspiratie uit? Mijn eigen leven- mijn vrienden- mijn muses. Alles wat heel heel dichtbij mij is. Ik geloof dat ik enkel werk kan maken van dingen die me ultra nauw aan het hart liggen. Mijn werk is mijn geïllustreerd/geschilderd dagboek. In elk werk zit een stukje van mijn leven/verdriet/geluk/gelach verwerkt.
- Wie zou je graag ontmoeten of samenwerken? Even nadenken wie nog leeft... laat ons zeggen: Bob Dylan (mijn favoriete levende schrijver - inspiratie voor heel veel van mijn werken), Marina Abramovic (mijn goeroe in zowel kunst als levensfilosofie), Leonardo Di Caprio (bij de verfilming van mijn leven mag hij dan mijn liefje zijn😛)
- Waar ben je trots op? Op creatief vlak: Dat ik na 20 jaar in creatieve afzondering (wegens gebrek aan zelfvertrouwen en angst om "afgewezen" te worden) toch de stap heb durven zetten naar de buitenwereld . (3j geleden installeerde ik Instagram en begon ik foto's van mijn werk te posten. Sindsdien volgen alle kznsen mekaar op)op persoonlijk vlak: ben ik heel trots op het feit dat ik als alleenstaande moeder van 3 mijn geweldige job als stewardess kan blijven combineren met mijn atelierwerk en tegelijkertijd een super mama (denk ik) kan zijn voor mijn kinderen, not an easy task.
- Heb je een persoonlijke leefregel of een inspirerende zin? Eén van mijn quotes (waarvan ik bumperstickers maakte): "alle bitches helpen": letterlijk. Alles wat je doet brengt je vooruit- werk hard! Maar ook: als je er niet alleen geraakt zijn er je "bitches" (je goeie vrienden/your people) om je bij te staan , je bent niet alleen. En deze tekst: One path leads to paradise- one path leads to pain- one path leads to freedom. They all look the same (komt uit het nummer ‘Crossroad ‘van de Amerikaanse singer-songwriter Calvin Russel) toont dat alle paden mogelijk zijn in elk leven, we zijn zelf verantwoordelijk voor het pad dat we kiezen. Hoe weet je welk pad te kiezen? Intuïtie. Je gevoel leren vertrouwen en volgen, zo vindt je het juiste pad.
- Wat is de slechtste job die je ooit deed? Enkel mijn studentenjobs waren "slecht" geloof ik. Ik begon al op 14 jaar te werken als "Kuisvrouw", ik vlocht Afrikaanse vlechtjes in als bijverdienste, ik maakte armbandjes met touwtjes en verkocht deze. Ik was afwasser in een grootkeuken, werkte aan de band in een fabriek voor wasproducten, stond achter de toonbank van een bakkerij. Misschien vond ik dat laatste het ergste: de vroege uren/het lage loon/smalltalk van de klanten en hoge werkdruk. Maar als volwassene ben ik altijd heel tevreden geweest met mijn jobs, ik gaf 2 jaar tekenles en daarna ben ik gaan doen wat ik nu nog doe namelijk mijn job als stewardess combineren met kunstenaarschap.
- Welke drie songs zou je kiezen om je leven te beschrijven? (begin, midden, einde)
Begin van mijn leven: Melanie: Brand New key (luchtig)
Midden: The Doors: Queen of the highway (veel fantasie)
Einde (nu): Emmy Meli: I am woman (heel bewust van wie ik ben)
